Analyse gedichten

Luisterend naar de muziek...

 

Luisterend naar de muziek

die wij vroeger samen hoorden,

ruk ik aan mijn verdriet

als een hond aan een ketting.

 

Violen en fluiten zweven

een zilveren rag

over de afgrond

totdat de stilte

mij weer insluit.

 

Onder haar matglazen stolp

ontbrandt opnieuw

het geluidloze gevecht

tussen verwachting en wanhoop

om het niemandsland

van mijn bestaan.

 

 

Hanny Michaelis

Uit: Water uit de rots

Van Oorschot / 1957

<-- Gedicht van analyse

Dit gedicht gaat over muziek, liefde en stilte. In dit gedicht komen geen stijlfiguren en rijm. Wel komt er een beeldspraak in voor, een vergelijking als je kijkt in de 3e en 4e regel. Ook bestaat het uit strofebouw, het gedicht is in drie verschillende strofen gedeeld. In dit gedicht is muziek liefde, op het moment dat het stopt, stopt de liefde ook. Na de analyse van dit gedicht is er niet veel veranderd in onze perspectief, dus het blijft volgens ons een goed gedicht.

De stem van een cello

 

Waaraan het geluid van een cello doet denken

de cellist Widlund vertelde me dat 
er in dit instrument iets huist - een stem
een al heel oude stem waarnaar je zoekt
als je speelt en die je herkent
als je haar vindt

misschien is het dat waarom ik moet denken
aan de oudste geluiden die ik ken, zoals 
neuriën, zingen, kreunen, huilen

en ook aan de kleuren van een woud in de herfst
alsof je het heimwee hoort van de cello
naar zijn plek van herkomst


Rutger Kopland
Uit: 'Wat water achterliet', 
GA Van Oorschot 2004

 

Analyse van bovenstaande gedicht

Dit gedicht gaat volgens ons over iemand die een cello heeft of ernaar luisterd, die cello doet hem denken aan geluiden en beelden van vroeger.
Er worden in dit gedicht geen stijlfiguren gebruikt en er wordt ook geen gebruik gemaakt van beeldspraak en rijm.
Dit gedicht bestaat uit 4 strofe's en heeft geen andere betkenis gekregen na de analyse.
Wij vond het een mooi en diepzinnig gedicht!